Dwuczęściowe systemy implantologiczne

Obserwacje histologiczne i radiologiczne sugerują, że wokół tkanki kostnej i tkanek miękkich implantów stomatologicznych istnieje wymiar biologiczny, który rozszerza się dowierzchołkowo od miejsca połączenia łącznika z implantem. Dokumentacją radiologiczną wskazującą na obecność wymiaru biologicznego można. potwierdzić poprzez pionową repozycję kości wyrostka zębdołowego oraz następowy przyczep tkanek miękkich do implantu, który ma miejsce po jego odsłonięciu i wystawieniu na działanie środowiska jamy ustnej oraz przyłączeniu komponentów protetycznych o odpowiedniej średnicy. Pierwotnie dwuczęściowe systemy implantologiczne odbudowywano za pomocą komponentów protetycznych.

Polecamy skontaktować się z kliniką Stankowscy-Białach, w której wykwalifikowani specjaliści z największą starannością dobierają i wykonują protezy stomatologiczne a także wszelkie rodzaje mostów protetycznych w ramach usług protetyka Poznań. Ponadto są specjalistami w zakresie usług implanty Poznań.

Długoterminowe kontrolne badania radiologiczne wykazały mniejszą aniżeli oczekiwaną zmianę wysokości kości wyrostka zębodołowego w wymiarze pionowym, w porównaniu do zmiany wysokości wyrostka standardowo obserwowanej wokół implantów odbudowanych w sposób konwencjonalny komponentami protetycznymi o odpowiednich średnicach. Powyższe obserwacje radiologiczne sugerują, że wynikły proces biologiczny po odbudowie, powodujący utraty wysokości kości wyrostka zębodołowego jest odmienny, gdy zewnętrzna krawędź połączenia implant-łącznik jest skierowana do wewnątrz oraz z dala od zewnętrznej granicy platformy implantu.

Poniższy artykuł przedstawia koncepcja zamiany platform oraz zapewnia podstawy dla przyszłego zrozumienia biologicznych obserwacji radiologicznych oraz podstaw klinicznych dla tej techniki.

Ostateczna wysokość kości wyrostka zębodołowego wokół implantów stomatologicznych przed ich odbudowa protetyczna jest od wielu lat tematem dyskusji oraz punktem odniesienia podczas oceny pomyślności leczenia implantologicznego. Jednakże niewielkie zmiany w wysokości wyrostka zębodołowego przed zaopatrzeniem protetycznym wszczepu w większości przypadków nie wpływają negatywnie na odlegle wyniki pomyślnego leczenia implantologicznego. Literatura naukowa z zakresu implantologii stomatologicznej posiada wiele artykułów dotyczących poziomu kości wyrostka zębodołowego wokół wszczepów gwintowanych po odbudowie protetycznej po okresie 1 roku. Powyższe artykuły donoszą o poziomie kości wyrostka zębodołowego zlokalizowanym przeważnie około 1,5 do 2 mm poniżej połączenia implantu z łącznikiem (implant-abutment-junction) po okresie roku od odbudowy protetycznej, ale równocześnie są zależne od lokalizacji IAJ w stosunku do brzegu wyrostka zębodołowego.

Istnieje kilka teorii odnośnie obserwowanych zmian wysokości wyrostka zębodołowego wokół odbudowanych protetycznie implantów. Obserwacje radiologiczne, gdzie kość wyrostka zębodołowego po „remodelingu” przebudowie zbiega się z poziomem pierwszego gwintu wszczepu w przypadku większości implantów o średnicy 3,75 mm i 4,0 mm doprowadziły niektórych autorów do poglądu, że w przypadku poddania funkcji implantów stomatologicznych kość wyrostka zębodołowego zostaje poddana przebudowie jako wynik koncentracji naprężeń na region koronowy implantu.

Polecamy skontaktować się z kliniką Stankowscy-Białach, w której wykwalifikowani specjaliści z największą starannością dobierają i wykonują protezy stomatologiczne a także wszelkie rodzaje mostów protetycznych w ramach usług protetyka Poznań. Ponadto są specjalistami w zakresie usług implanty Poznań.