Uzupełnienia z licówek porcelanowych

W roku 1983 wprowadzono uzupełnienia z licówek porcelanowych. Była estetyczna, dawała też pozytywną reakcję tkanek, charakterystyczną dla porcelany, z wytrzymałością przyczepu wypełnienia wytrawianego kwasem i wygodą uzupełnienia wykonane go w warunkach laboratoryjnych. Od tego czasu zalecane są wkłady i nakłady w zębach tylnych, uzupełnienia kilku zębów podczas szynowania, a nawet mosty w całości porcelanowe.

Podstawy chemiczne
Uzupełnienia z licówek porcelanowych składają się z czterech komponentów:
1. Wewnętrznie wytrawiana licówka porcelanowa.
2. Wytrawiana kwasem powierzchnia szkliwa.
3. Silanowy środek łączący.
4. Materiał wiążący na bazie żywicy kompozytowej.

Polecamy skontaktować się z kliniką Stankowscy-Białach, w której wykwalifikowani specjaliści z największą starannością dobierają i wykonują protezy stomatologiczne a także wszelkie rodzaje mostów protetycznych w ramach usług protetyka Poznań. Ponadto są specjalistami w zakresie usług implanty Poznań.

Porcelana
Porcelany dentystyczne tworzone są ze skaleni naturalnych (zarówno szkła glinowo-krzemianowe sodu, jak i potasu). We wczesnych licówkach z porcelany wykorzystywano tę samą porcelanę co uzupełnienia w całości porcelanowe . W ostatnich latach wprowadzono porcelanę o dużej wytrzymałości, stworzoną specjalnie do uzupełnień przyklejanych. Materiały te mają wytrzymałość większą niż konwencjonalne szkliwo porcelanowe lub żywica kompozytowa, a dodatkowo ich twardość jest porównywalna z twardością naturalnego szkliwa. Niektórzy producenci twierdzą , że porcelana o dużej wytrzymałości jest wystarczają co twarda, aby można ją było użyć w mostach wykonanych w całości z porcelany. Budowa i właściwości porcelany po chodzącej od różnych producentów, różnią się od siebie . Niektóre materiały wykazują właściwości odlewów szklanych.

Wytrawianie kwasem
Trwałość połączenia wytrawianego kwasem uzupełnienia z licówek porcelanowych uzyskuje się przez wytworzenie mikroporowatośc i zarówno w porcelanie , jak i szkliwie . Porowatości porcelany uzyskuje się traktując powierzchnię wewnętrzną uzupełnienia 10% roztworem kwasu, takiego jak kwas fluorowodorowy. Badania wykazują, że wytrawianie z użyciem lub bez silanowego środka łączącego wydatnie wzmacnia wytrzymałość połączenia naścina nie , która może przewyższyć nawet wytrzymałość połączenia żywicy ze szkliwem. Jednak wytrzymałość ta zmniejsza się po upływie dłuższego czasu. Zanie czyszczenie wytrawianej porcelany śliną powoduje zmniejszenie wytrzymałości połączenia, nawet po oczyszczeniu acetonem. Wykazano, że użycie 37% kwasu fosforowego przez 15 sekund powoduje takie wytrawienie powierzchni, że pozostaje ona wytrawiona przez dłuższy okres czasu. Jedno z przeprowadzonych badań pokazało, że siedmiodniowe opóźnienie pomiędzy wytrawianiem i użyciem silanu licówki nie zmniejszyło wytrzymałości połączenia.