• Uncategorized

    Protezy hybrydowe – wykonywane w ciągu jednego dnia

    Branemark opisali technikę, w której protezy hybrydowe w żuchwie mogą być wykonane w ciągu jednego dnia. Technika ta poleca użycie trzech implantów o średnicy 5 mm, wprowadzonych w przedni odcinek żuchwy przy pomocy specjalnej aparatury. Na podstawie 50 pacjentów kontrolowanych od 3 miesięcy do 3 lat, autorzy ci wykazali, że do podtrzymania protez hybrydowych wystarczają 3 implanty. W powyższych badaniach klinicznych preferowaną średnicą implantu była wartość 3,75 mm, ponieważ implanty o takiej średnicy oferują większą wszechstronność i są mniej inwazyjne. Ponadto,wprowadzenie większej ilości implantów dalej pozwala na wykonanie protezy hybrydowej w razie wczesnej lub późnej utraty jednego z implantów. Zostało to potwierdzone przypadkiem pacjenta, który po utracie 1 z 6 implantów otrzymał planowaną protezę,…

  • Uncategorized

    Natychmiastowe zastosowanie jednoczasowej implantacji.

    Badania kliniczne zostały podjęte w celu określenia przydatności zmodyfikowanej tkankowo kości, mezenchymalnych komórek macierzystych, bogato płytkowego osocza oraz fosforanu ft-trójwapniowgo, jako materiałów służących do przeszczepów podczas augmentacji dna zatoki szczękowej lub podczas plastyki wyrostka i natychmiastowe zastosowanie jednoczasowej implantacji u 6 pacjentów z wysokością wyrostka zębodołowego wahającą się od 3 do 5 mm. Wszystkie 20 wprowadzonych implantów były stabilne kliniczne podczas drugiego etapu zabiegu oraz po okresie 12 miesięcy od implantacji. Analiza porównawcza przed i pozabiegowych zdjęć radiologicznych wykazała widoczny średni wzrost wysokości zmineralizowanej tkanki o wartości 7,3 ± 4,6 mm. Zastosowana w formie konglomeratu zmodyfikowana tkankowo kość dała trwałe i przewidywalne wyniki w pojęciu sukcesu implantacji. Odbudowa oparta na implantatach stała się…

  • Uncategorized

    Zastosowania implantów o standardowej i szerokiej platformie

    Zastosowania implantów których ramię podąża okrężnie ponad poziom kości na wysokość około 1,5 mm. Jest to implant łódeczkowaty i został zaprojektowany przede wszystkim po to, aby uniknąć utraty kości w okolicy pomiędzy implantami (okolica występowania brodawki). Badania długoterminowe będą musiały dowieść braku resorpcji kości pomiędzy dwoma łódeczkowatymi implantami wprowadzonymi w odległości między sobą o wartości 3 mm lub mniejszej. Wadą tego systemu jest możliwe odsłonięcie kołnierza implantu, jeśli resorpcja kości mimo wszystko będzie miała miejsce. Kolejnym rozwiązaniem jest zespolenie części odbudowy protetycznej, które wydaje się być obiecujące. Jest ono oparte na obserwacji mówiącej, że jeżeli kontakt łącznik-ramię implantu jest oddalony od kości w kierunku poziomym, nie dochodzi do resorpcji kości. Może to być…

  • Uncategorized

    Wiązania akrylu z tkankami zęba

    W roku 1955 Michael Buonocore zastosował koncepcję wiązania akrylu z tkankami zęba. Początkowo pomysł ten nie wzbudził wielkiego zainteresowania w środowisku stomatologicznym. Dzisiaj podstawę nowej ery w zachowawczej rekonstrukcji zębów stanowi połączenie systemów wiążących i żywic kompozytowych. W celu wyeliminowania wad akrylu zostały zsyntetyzowane żywice bis-GMA, poliuretanowe oraz dimetyloakrylaty tricyklodekanolu. HistoriaPierwsze prace Buonocore wykazały, że wiązania akrylu z tkankami zęba mogłoby być znacznie wzmocnione, jeśli szkliwo najpierw zostałoby wytrawione kwasem fosforowym. W 1962 roku Raphael Brown wprowadził nową żywicę, produkt reakcji połączenia bisfenolu A i glicydolu metyloakrylatu, który w skrócie nazwano żywicą bis-GMA. Produkt ten pierwotnie sprzedawany był w postaci zestawu proszek-płyn lub pasta-pasta, czyli jako żywica utwardzana chemicznie. W…

  • Uncategorized

    Uzupełnienia z licówek porcelanowych

    W roku 1983 wprowadzono uzupełnienia z licówek porcelanowych. Była estetyczna, dawała też pozytywną reakcję tkanek, charakterystyczną dla porcelany, z wytrzymałością przyczepu wypełnienia wytrawianego kwasem i wygodą uzupełnienia wykonane go w warunkach laboratoryjnych. Od tego czasu zalecane są wkłady i nakłady w zębach tylnych, uzupełnienia kilku zębów podczas szynowania, a nawet mosty w całości porcelanowe. Podstawy chemiczneUzupełnienia z licówek porcelanowych składają się z czterech komponentów:1. Wewnętrznie wytrawiana licówka porcelanowa.2. Wytrawiana kwasem powierzchnia szkliwa.3. Silanowy środek łączący.4. Materiał wiążący na bazie żywicy kompozytowej. PorcelanaPorcelany dentystyczne tworzone są ze skaleni naturalnych (zarówno szkła glinowo-krzemianowe sodu, jak i potasu). We wczesnych licówkach z porcelany wykorzystywano tę samą porcelanę co uzupełnienia w całości porcelanowe . W ostatnich…

  • Uncategorized

    Uzupełnienia protetyczne z wytrawionymi odlewami

    Uzupełnienia protetyczne z wytrawionymi odlewami łączone żywicą (retencja mikromechaniczna)W oparciu o pracę Tanaki na temat zastosowania korozji wżerowej dla utrzymania licówek z żywic akrylowych, Thompson i Livaditis rozwinęli technikę elektrolitycznego wytrawiania stopów niklowo-chromowych (Ni-Cr) i chromo-kobaltowych (Cr-Co). Brak otworków perforacyjnych , służących za kanalik i odprowadzające dla żywicy kompozytowej, wywołał potrzebę wynalezienia nowej „cementującej” żywicy kompozytowej (np. Comspan, Cault/Dentsply). Średnio wypełniona (60% wagowo) żywica kompozytowa, z warstwą o grubości około 20 mikronów pozwoliła na dobrą wytrzymałość i mocne połączenie z zaczepem odlewu. Uzupełnienia protetyczne z wytrawionymi odlewami pod kilkoma względami przewyższają uzupełnienia protetyczne z odlewami perforowanymi:1. Utrzymanie jest mocniejsze, gdyż połączenie żywicy z wytrawianym metalem jest dwukrotnie wytrzymalsze od połączenia żywicy z…

  • Uncategorized

    Technika opracowywania koron

    Technika opracowywania koron Pobieranie wyciskuUżywanie wycisku jest najpopularniejszą metodą zakładania polimeryzującej żywicy akrylowej na opracowywany ząb w celu wykonania wielopunktowej protezy tymczasowej. Używać można każdej elastycznej masy do wycisków na gotowej łyżce do wycisków. Można stosować metodę bezpośrednią lub pośrednią. Technika opracowywania koron: Kształtowanie koron oraz kształtek do wykonywania koron.Dobre uzupełnienie tymczasowe można wykonać za pomocą poliwęglanów, pasków celuloidu lub koron metalowych. Jeżeli gotowa korona ma nie odpowiedni kształt, może dojść do uszkodzenia dziąsła, ale ostrożny klinicysta przeznaczając na to odpowiednio dużo czasu, może wykonać protezę, która będzie się nadawała do użytku. Technika opracowywania koron: Zmodyfikowana korona metalowa (dla zębów bocznych)Gotowe korony metalowe stanowią wyzwanie dla stomatologa wykonującego odbudowę. Rzadko są zgodne z budową…

  • Uncategorized

    Systemy wiążace z zębiną

    Systemy wiążące z zębiną należące do drugiej generacji zostały wprowadzone niemal dwie dekady później po zastosowaniu materiałów pierwszej generacji opracowanych w końcu lat 50tych i na początku lat 60tych. Do tych materiałów należą dostępne na rynku produkty takie jak Scotchbond, Dentin Bonding Agent, Creation Bonding Agent, Dentin-Adhesit, Bondlitei Prisma Universal Bond. Większość z tych materiałów to estry chlorowcowo-fosforanowe żywicy bis-GMA, które miały wiązać się z mineralną częścią zębiny jako bond fosforanowo-wapniowy. Jednakże wiązanie to ulegało z czasem hydrolizie w środowisku jamy ustnej i dlatego też materiały II generacji nie znalazły zastosowania w praktyce klinicznej. Dla tych materiałów podawano szeroki zakres sił wiązania w badaniach in vitro – od około 30 do 90 kg/cm2, które są o wiele niższe niż siły wiązania z wytrawionym szkliwem. Niemniej…

  • Uncategorized

    Proteza szkieletowa

    Proteza szkieletowa to ruchome uzupełnienie protetyczne Wskazania: Proteza szkieletowa Przeciwwskazania: Części składowe Proteza Elementy metalowe są utworzone ze stopów chromo-kobaltowych lub złoto-platynowych. Umocowanie protezy na podłożu W przypadku protez szkieletowych największe znaczenie ma siła tarcia. W celu optymalnego wykorzystania tej siły konstruuje się: klamry, zamki, zasuwy, korony teleskopowe.

  • Uncategorized

    Pośrednie metody odbudowy

    Pośrednie metody odbudowy żywicami kompozytowymi mogą czasem być wyraźnie korzystniejsze od metod odbudowy bezpośredniej. Technologia się ciągle rozwija, więc można oczekiwać znacznego wzrostu zastosowania żywic kompozytowych poddawanych obróbce laboratoryjnej. Podczas utwardzania żywicy kompozytowej w jej matrycy dochodzi do skurczu polimeryzacyjnego. W metodzie bezpośredniej taki skurcz może powodowaćpowstawanie szczeliny brzeżnej tam, gdzie sita wiązania jest najsłabsza, czyli w miejscu połączenia zębiny z kompozytem. Jeśli żywica utwardzana jest światłem, ciepłem lub innymi metodami w laboratorium, skurcz występuje zanim zostanie ona związana w ubytku. Dlatego tylko cienka warstwa wiążącej żywicy kompozytowej kurczy się w przestrzeni pomiędzy wypełnieniem a zębem. W rezultacie szczelina brzeżna jest mniejsza, dzięki czemu obniża się prawd o podobieństwo występowaniabrzeżnych nieszczelności, nadwrażliwości na materiał wypełnienia, powstawania próchnicy wtórnej i przebarwień. Dodatkowo badania wykazały, że niektóretechniki laboratoryjne (np. techniki…