Kleje do tkanek miękkich
Kleje o działaniu tymczasowym, są usuwane lub degradują gdy stopień gojenia rany jest wystarczająco zaawansowany.
Kleje do tkanek miękkich:
1. Muszą być zdolne do pokrywania (rozprowadzania) powierzchni mokrych
2. Muszą działać odpowiednio szybko
3. Muszą wykazywać adhezję do mokrej powierzchni i adhezja musi być trwała w czasie
4. Muszą powodować hemostazę
5. Powinny przyspieszać proces gojenia
6. Powinny być biokompatybilne
7. Powinny działać bakteriobójczo
Obecnie stosowane są głównie dwa typy klejów: estry cyjanoakrylanowe i kleje fibrynowe. Inne systemy np. układ żelatyna-rezorcynol-formaldehyd, czy polipeptydy pochodzące z organizmów morskich (małże) nie mają komercyjnych zastosowań.
Polecamy skontaktować się z kliniką Stankowscy-Białach, w której wykwalifikowani specjaliści z największą starannością dobierają i wykonują protezy stomatologiczne a także wszelkie rodzaje mostów protetycznych w ramach usług protetyka Poznań. Ponadto są specjalistami w zakresie usług implanty Poznań.
Kleje cyjanoakrylanowe
Przezroczyste ciecze polimeryzujące gwałtownie wg mechanizmu anionowego w obecności słabych zasad, takich jak woda, czy aminy. Cyjanoakrylan metylu używany był w przeszłości, lecz obecnie stosowane są akrylany z dłuższymi podstawnikami (butyl, oktyl), ze względu podatność na hydrolizę. Ester metylowy może hydrolizować z utworzeniem formaldehydu, co może prowadzić do stanów zapalnych. Estry z dłuższymi podstawnikami alifatycznymi są mniej podatne na hydrolizę. Kleje tego typu szybko inicjują hemostazę. Ich wadą jest dość duża kruchość. Mogą również być trudne do aplikacji na ranach o dużej powierzchni. Stosowane w ranach powierzchniowych (opatrunki ) i w sytuacjach ratujących życie.
Kleje fibrynowe
Kleje te powodują sztuczne tworzenie zakrzepów. Pierwsze dostępne komercyjnie kleje tego typu składały się z dwóch roztworów.
Po ich zmieszaniu następowały procesy identyczne do procesów zachodzących w końcowych stadiach formowania zakrzepów. Fibrynogen w kleju jest znacznie bardziej stężony niż w ludzkiej plazmie. Dotyczy głównie wypełnień stomatologicznych i unieruchamiania elementów sztucznych stawów za pomocą cementów akrylowych.
Nawet pozornie gładkie powierzchnie posiadają zagłębienia i są chropowate gdy obejrzy się je pod mikroskopem. Mocne unieruchomienie może mieć miejsce gdy klej jest zdolny do penetrowania tych zagłębień.
Fibrynogen pozyskuje się z plazmy wybranych dawców. Materiał jest poddawany sterylizacji i sprawdzany na obecność wirusów HIV i zapalenia wątroby. Aby uniknąć przypadkowego zakażenia można stosować kleje autologiczne, pochodzące z krwi pacjenta.