Dobrymi pomocami edukacyjnymi są licówki porcelanowe zrobione tak, aby pasowały do przygotowanej struktury zębów lub modeli. Demonstrują one charakter tej techniki i naturalny wygląd ostatecznego uzupełnienia. Najlepszą pomocą w edukacji pacjenta jest książka lub album ze zdjęciami zawierający fotografie wykonane przed i po leczeniu reprezentatywnych przypadków. Te materiały edukacyjne można zakupić w sklepie, ale również może je wykonać stomatolog. Przygotowanie zębaForma zarysu opracowania zęba pod licówkę porcelanową zależy w dużym stopniu od zakresu koniecznych zmian koloru, który wpływa na umiejscowienie końcowych linii interproksymalnych i przydziąsłowych a także na naturalny wygląd ostatecznego uzupełnienia. Statyczny obszar widoczności a dynamiczny obszar widoczności. Cała struktura wargowa zęba, włączając w to część dziąsłową i obszar bezpośrednio przylegający wargowo do obszaru…

Korona z porcelany glinowej łączona ze sztyftem z porcelany glinowej (Cerestore , Johnson and Johnson Professional Dental Care Co.) została wprowadzona w 1982 roku przez Coors Biomedical Corporation. Sztyft ten zastępuje metalowe łuski protetyczne i nieprzezierną porcelanę uzupełnień metalowo-porcelanowych. Eliminuje to potencjalne pęknięcia brzegowe i wewnętrzne pochewkowej korony porcelanowej. Sztyft ma swój początek w woskowym modelu zbudowanym na dokładnym modelu epoksydowym. Aluminiowo-ceramiczną kulkę termoplastyczną podgrzewa się i wstrzykuje pod ciśnieniem do pustej części pozostałej po wosku. Tak uformowana osłonka jest podstrukturą, na którą nakładana jest porcelana. Osłonka ta doskonale pasuje do zęba, ponieważ sztyft jest wytwarzany bezpośrednio na modelu epoksydowym. Rdzeń ceramiczny zachowuje lepsze przyleganie brzeżne przy powtórnych wypalaniach porcelany licującej.…

Zaopatrzenie zębodołu po ekstrakcji zęba w odcinku o szczególnym znaczeniu estetycznym stanowi nadal ogromne wyzwanie. Istnieją dwie diametralnie rożne koncepcje osadzania pojedynczych implantów: Biorąc pod uwagę komfort pacjenta, koncepcje osadzania pojedynczych implantów dzielimy na single step (jednoczasowa), która jest znacznie bardziej korzystna, niż staged approach (wieloetapowe). U niektórych pacjentów pozwala ona na lepsze zachowanie tkanek miękkich – zwłaszcza brodawek między zębowych. Ponadto jakość tkanki po zabiegu jednoczasowym jest znacznie lepsza, niż po wieloetapowym, ponieważ nie posiada ona prawie żadnych blizn. Jednak poważnym ograniczeniem dla takich zabiegów może być pionowy i poziomy zakres tkanki od strony policzkowej oraz delikatna struktura przyzębia. Koncepcje osadzania pojedynczych implantów mają na celu zaopatrzenie zębodołu. Celem postępowania…

II klasa Angle’a. W bezzębiu szczeki i żuchwy z II klasą Angle’a w znaczeniuretrognacji może dochodzić — ze względu na częściowoskrajny poziomy i pionowy nagryz zębów przednich – do silnej resorpcji przedniego odcinka żuchwy. Z tego względu mogą wystąpić trudności przy ustawianiu zębów przednich w szczęce i żuchwie. Przez zastosowanie implantatów można poprawić stabilizację protezy w porównaniu z tradycyjną protezą całkowitą, generalnie jednak tego rodzaju dysgnatyczna relacja żuchwy i szczęki utrudnia rehabilitację pacjentów ze względu na estetykę, fonetykę, a także funkcję. III klasa Angle’a. U pacjentów z bezzębiem w sytuacjach z III klasą Angle’a , tj. z progenicznym ustawieniem zębów, w przedniej części bezzębnej szczęki tworzą się z reguły obrzęknięte miejsca nadmiernego nacisku. Może to doprowadzić do resorpcji wyrostka zębodołowego, grzebieni kogucich etc., w końcu do niestabilnego położenia…

Jaka powinna być odległość pomiędzy implantami? Należy rozważyć, iż pewna ilość kości wokół implantów ulega resorpcji,  jak tylko implant znajdzie się w kontakcie ze środowiskiem jamy ustnej. Przeciętnie, pierwszy kontakt kość-implant znajduje się około 1,5 do 2,0 mm poniżej ramienia implantu w krótkim okresie czasu po jego odsłonięciu. Jeśli odległość pomiędzy implantami jest mniejsza, niż 3 mm, poziom kości na powierzchni stycznej będzie niżej od ramienia implantu, co doprowadzi do redukcji lub braku brodawki. Odległość 3 mm pomiędzy implantami spowoduje ograniczenie wysokości kości na powierzchni stycznej najwyżej do poziomu ramienia implantu. Powyższa sytuacja (szczególnie w przypadkach dużych łódeczkowatych ubytków) również doprowadzi do braku brodawki, ponieważ w tego typu przypadkach ramię implantu jest najczęściej…

Kleje o działaniu tymczasowym, są usuwane lub degradują gdy stopień gojenia rany jest wystarczająco zaawansowany. Kleje do tkanek miękkich: 1. Muszą być zdolne do pokrywania (rozprowadzania) powierzchni mokrych2. Muszą działać odpowiednio szybko3. Muszą wykazywać adhezję do mokrej powierzchni i adhezja musi być trwała w czasie4. Muszą powodować hemostazę5. Powinny przyspieszać proces gojenia6. Powinny być biokompatybilne7. Powinny działać bakteriobójczo Obecnie stosowane są głównie dwa typy klejów: estry cyjanoakrylanowe i kleje fibrynowe. Inne systemy np. układ żelatyna-rezorcynol-formaldehyd, czy polipeptydy pochodzące z organizmów morskich (małże) nie mają komercyjnych zastosowań. Kleje cyjanoakrylanowe Przezroczyste ciecze polimeryzujące  gwałtownie wg mechanizmu anionowego w obecności słabych zasad, takich jak woda, czy aminy. Cyjanoakrylan metylu używany był w przeszłości, lecz obecnie stosowane są…

Firma BEGO Implants Systems wprowadziła na światowy rynek implanty BEGO Semados Mini. Jest to system wąskich implantów o średnicach: 2,7; 2,9; 3,1 mm i długościach: 11,5; 13; 15 mm. Wszczepy te przeznaczone są głownie do trwałego zaopatrzenia protetycznego bezzębnych atroficznych wyrostków zębodołowych. Zastosowanie ich skraca czas leczenia w wyniku eliminacji czasochłonnej augmentacji. Wszystkie implanty firmy BEGO, w tym także implanty BEGO Semados Mini w całości wytwarzane są w Niemczech i Szwajcarii. Wykonane są z tytanu IV stopnia czystości (ISO 5832), posiadają niedawno zmodyfikowaną ultra czystą powierzchnię TiPurePlus. Gwint mini implantów BEGO ma kształt gwarantujący boczne zagęszczenie kości dla podwyższenia pierwotnej stabilizacji wszczepu. W okolicy szyjki producent zastosował mikrogwint służący lepszemu…

Implantacja natychmiastowa i wczesna w odcinku estetycznym ma wiele zalet w porównaniu z tradycyjnym postępowaniem odroczonym, jeśli zostaną zachowane pewne reguły, uzależnione od konkretnego stanu klinicznego. Autorzy przedstawiają, na podstawie własnych przypadków klinicznych, wybrane procedury postępowania ze szczególnym zwróceniem uwagi na zakres koniecznej preparacji tkanek, sposoby zaopatrzenia deficytu tkanek miękkich, techniki wspomagające ich regenerację, czas obciążenia i metody, które przyczyniają się do optymalnego kształtowania ostatecznego rezultatu estetycznego. Implantologia, stanowiąca najmłodszą spośród dziedzin stomatologii, podlega od lat dynamicznym zmianom. Poglądy naukowe licznych autorytetów stają się nierzadko przyczyną polary pozycji niektórych opinii i trendów. Do takich zagadnień należy optymalny czas implantacji. Dawniej uznawano, iż warunkiem osiągnięcia przewidywalnego wyniku leczenia implantologicznego jest zachowanie 3-6-miesięcznego…

Odległość pomiędzy implantem i zębem powinna być nie mniejsza, niż 1,5 mm. Jeśli minimalna odległość nie osiąga tej wartości, przyczep od strony zęba będzie ulegał resorpcji, to z kolei spowoduje zmniejszenie, bądź utratę brodawki między zębowej. Obecność brodawki zależy od następujących czynników: poziomu kości, ilości tkanki łącznej, oraz podparcia koron od strony proksymalnej. W przypadku implantu w sąsiedztwie zęba, obecność brodawki jest ograniczona głównie poprzez przyczep kości zęba. Podczas gdy obecność brodawki pomiędzy dwoma implantami zależy od ilości obecnej kości w okolicy interproksymalnej. Jeśli dostępna jest wystarczająca ilość tkanki miękkiej, jej wysokość może być zwiększona poprzez zastosowanie ucisku w miejscach interproksymalnych,  ale można się spodziewać tylko nieznacznej poprawy. Im głębiej wprowadzony jest implant,…

Implantologia Implantologia Poznań i jej historia – patrząc na historię ludzkości można stwierdzić, iż na każdym kroku człowiek próbował naśladować naturę. Problem utraty zębów i liczne próby zastępowania ich innymi materiałami znane były już w starożytnych kulturach Egipcjan, Chińczyków, Greków, Arabów i Indian. Implantologia i jej pionierzy Pierwsze pisemne ślady na temat, jakim jest implantologia sięgają X wieku i zostały sporządzone przez arabskiego lekarza Albucaisisa de Condue, w Europie obserwacje nad przeszczepianiem zębów prowadził w XVIII wieku Pierre Fauchard i Johan Hunter. Pierwsze naukowo opisane próby zastosowania obcych materiałów w nowożytnej implantologii należy przypisać Greenfieldowi, który w 1901 roku zastosował cylindryczne lub stożkowe kratownice z irydoplatyny. Jednak współczesna implantologia narodziła się…